Do powszechnie panujących stereotypów należy przekonanie, iż stanowiska kierownicze i menadżerskie należą zazwyczaj do mężczyzn. Jenak pogląd o naturalnych cechach płci rzekomo pretendujących ich do lepszego i skuteczniejszego zarządzania zespołem czy różnego typu projektami nie jest do końca słuszny.
Jak wynika jednak z badań, przeprowadzonych niespełna rok temu, wśród 500 menadżerów
i menadżerek polskich firm, zdaniem prawie dwóch trzecich z nich - 63%, płeć nie oddziałuje na efektywność pracy, a ponad połowa respondentów – 58% deklaruje, że nie ma ona też wpływu na osiągnięcia i sukcesy zawodowe.
Badanie zatytułowane „Wojna Płci” wskazuje także, że respondenci pomimo, iż zauważają istotne różnice pomiędzy stylem zarządzania kobiet i mężczyzn są przekonani, że nie decydują one o kierowniczym sukcesie. Menadżerki postrzegane są jako bardziej dokładne i skoncentrowane na współpracy z zespołem, lepiej dostrzegające emocje u innych. Ich męskich odpowiedników natomiast cechuje bezwzględność w realizacji postawionych celów, szybsze podejmowanie decyzji oraz większa skłonność do podejmowania ryzyka.
Zdolność skutecznego zarządzania pracą zespołową, bardziej jednak, niż od konkretnych stylów zarządzania płci, zależy od umiejętności interpersonalnych, pobudzania przełożonych do kreatywnej pracy, twórczego myślenia, wyrozumiałości oraz swobody w sposobie wykonywania poleceń.
Badania przeprowadziła firma Diners Club w ramach programu Talent Club.